düşünün ki lise hazırlığa gidiyorsunuz. okul bitiyor eve geliyorsunuz  yemek memek falan televizyon karşısına geçiyorsunuz ve belki de en güzel teknoloji, müzik, sinema, cart curt, kısaca gençlik programı başlıyor. numberone tv'de sony ericsson life. burçin var, emre başıbüyük var, pınar karpuzoğlu var. konuşuyor bunlar anlatıyorlar bıdı bıdı. sonra oyun oynuyorlar. max payne diye oyun çıkmış. atlıyor zıplıyor, acayip şeyler görüyor, kafayı tozutuyor.. kızını karısını öldürüyorlar bu abinin; onları duyuyor. oyun güzel ama. bir bakıyorsunuz tv başında hiç elinizi sürmeden oyun bitirmişiniz. hey gidi günler.


neyse yeter bu kadar hikaye. sonra bu oyunun 2.si de çıktı. ama onu edinmedim. velhasıl kelam bu oyunumuzun filmi çıktı. sonuç? iç güveyisinden hallice. yok olmamış cık. bir kere max'in karizması yok filmdeki arkadaşta. filmdeki adamlar da oyundakilere benzemiyor. her cinayette kanatlı arkadaşları görüyor max, bu da bi yerden sonra sıkıyor.ama o kurşun ekşınına bayağı uğraşmışlar güzel olmuş.

istiyorsanız izleyin.ama oyunu bulamayacaksınız.öylesine yeni çıkan bir film gibi gidin.